Türk ve Hollandalı Çocukluk Arkadaşları 30 Yıl Sonra Buluştu

Çocukluk arkadaşları tam 30 yıl sonra bir araya geldiler, Lombok semtinde bulunan Van Diemenstraat ve Daendelstraat sakinleri Türk ve Hollanda’lı komşular 5 mayıs günü bir araya geldiler, renkli görüntülere sahne olan etkinlikte çoçukluklarına geri dönerek o günleri yad ettiler. Leidsche Rijn’da bulunan Saffraan Restaurant’ta bir araya gelen Van Diemenstraat ve Daendelstraat sakinleri, çocukluk anılarını anlatarak neşeli anlar yaşadılar.

Aymelek Er Mutlu, Özay Tura ve Tuncer Yildırım’ın kafa kafaya verip düzenlediği etkinlikte, söyleşi yaptığımız Aymelek hanım o günlerden şöyle bahsetti, Biz 1977 yılında Turkiye’den Van Diemenstraat’a geldik, o zaman her Türk gibi babamda 3-5 sene kalıp geri dönme hesabı yapıyordu, hatta eşyalarımız valizlerde duruyordu, oyuncaklarımız, giyisilerimiz her an geri dönmeye hazır durumda idi, baktık dönmüyoruz yavaş yavaş valizdeki oyuncakları cıkartmaya başaldık mahalledeki arkadaşlarşa paylaştık, tabi yaşımız da artık okul çağına varmış okula başlamıştık, Mahallemizin köşesinde bir Patatzaak vardı, gençler orada toplanırdı, Wil ve Leen Patatzaak’ın sahibiydi, o sıralarda mahalleye Anneke ve Lies Maliepaard taşındılar ondan sonra mahalle birlik beraberlik içinde oldu, hiçbir ayrı gayrı kalmadı, kimin evinde yemek varsa orda toplanıp yiyorduk, geceleri kapılarımız kilitlenmiyordu bile, mahallede herkesin annesi ve babası diğer çocuklara kendi çocukları gibi davranıyordu. Anneke ve Lies sayesinde 5 Mayis Hollanda’nın kurtuluş gününde sokağımızı hep beraber süsleyip faaliyetler düzenlemeye başladık böylece iki sokak birleşirdi, başka sokaktanda gelenler olurdu, dostluğu kardeşliği paylaşmayı o günlerde daha cok yaşardık ve her yıl 5 Mayıs da mahallede etkinlikler yapmaya devam ettik, o gün mahallede herkes sokakta oturur, eğlenirdi, herkes evinde bişeyler yapardı, çocuklar güler oynardı, bu yıllarca bu şekilde devam etti, Lies ve Anneke’dan çok şeyler öğrendim ,çocukları olduğunda annem ve ben bakıcılık yaptık büyüdüklerini gördük, Ruud ve Marjan sayesinde eğitimlere katıldım projelerde yer aldım. Lies ve Anneke’nin nasıl gönüllü işler yaptığını gördüm.

Tabi zamanla yaşları evlenme çağına gelenler evlenip gidiyordu, mahallede evler eskimişti kimileri taşınmak zorunda kaldı, kimileri başka şehirleri gitmek zorunda kaldı, ama hiçbir zaman birbirimizden tamamen kopmadık ve arkadaşlarla bu günü organize etmeye karar verdik, gördüğünüz gibi katılım neredeyse tam o günlerdeki gibi. Bizi bir arada tutan değerler sevgi, saygı ve paylaşmak idi tabiki ayrımcılık yoktu, Türk, Hollandalı ve Marokan hatta diğer ülkelerden de arkadaşlarımız tek çatı altında güzel bir şekilde anlaşıyorduk.

İlk zamanlar babalarımızda dil sorunları vardı, komşuluk ilişkileri onun için pek yoktu sadece Türklerle vardı, bizim dil sorunumuz olmadığı için daha iyi anlaştık, daha iyi kaynaştık, Dikkat ederseniz her birimiz 40’lı yaşlardayız ama sanki 15 yaşında çocuk gibiyiz, bugün hala o günlerdeki gibi eğlenip gülüyoruz. Ayrıca bu etkinlikte eşiminde büyük bir desteği oldu ve her konuda yanımda bulundu onun bana arkadaşlarımla görüşmem konusunda katkısı çok oldu. Bu grubu bir araya toplama kararında Özay ve Tuncer bana çok yardım etti ve diger dostlar üç gün içinde birbirlerine haber verip toplanmamızı sağladılar sosyal medya sayesinde çabucak toplandık, karşındakilerde istekli olunca herşey daha kolaylaştı.

Çok mutluyum iyiki Türkiye’den gelince bu sokakta yaşamışım, Bu arada Anne ve Babalarımızda halen görüşüyorlar onlarda birbirlerinden kopmadılar, Restaurant Saffran’a ve bizi kırmayıp gelip bu günümüzü haber yapan Haber Utrecht’te çok teşekkür ederim.

Ayrıca günü organize edenlerden biri olan Özay Tura yapılan etkinlik ile şunları söyledi.

ESKİ DOSTLAR,

Hani derler ya eski dostlar biz diye,  ben Özay Tura olarak bu deyime katılmıyorum çünkü bizim dostluğumuz o kadar derin ki eskimez sadece yıllandıkça değeri artan bir kavramdır.  Aradan geçen yıllar bizim bağımızı koparamaması bunun en büyük kanıtı bence, belki gözden ırak olduk fakat gönülden asla.  Bizlere eski mahalleli olarak büyük bir aileydik, Lazıyla, Cerkeziyle, Türküyle, Kürdüyle, kısaca 30 teyzemizle & amacalarımıizla beraber.

Van Diemenstraat olarak, Deandelstraat olarak çok güzel ve hatıra dolu günlerimiz geçti, ben şahsen şunu açık gönüllükle diyebilirim ki en güzel senelerim o mahellede geçti.  Anılar tozlanmaz eskimez, kıtap yazsak 12 cilt roman olur herhalde.

Uzun yılların hasreti ile ben, Aymelek ve Tuncel ilk (reunie) kavuşma / görüşme`yi 5 mayıs geçtiğimiz haftalarda gerçekleştirdik, katılım olağan üstü idi çünkü ilk etapta bir çoğunun haberi olmamasına rağmen 35-36 kişi katıldı ( Hollanda`lı komşular ile birlikte) Bir dahaki sefere ailecek ve mahelle büyüklerimizide aramıza alıp büyük bir şenlik yapmayı hedefliyoruz. Komşulara arkadaşlarımıza hosgeldin konuşmasını yaparkan baya duygulandım bir o kadarla heycanlandım, geceyi düşman catlatacak şekilde güzel bir eglence ile kapattık, Hollandalı ve Almanlarada, Türk halayını ögrettik ya o bize yetti.

Bir daha ki sefere görüşmek dileği ile herkeze selam ve saygılarımı sunuyorum.